آئین مستان

به سرمون زد هوای مرقد / بیا تا با هم بریم به مشهد

آسمون امشب داره با اشکاش / می زنه بوسه به روی گنبد

چشای گریون یه گوشه ی ایوون / چه دیدنی میشه زیر نم بارون

یه شب رویایی چه جای زیبایی / هر طرفی انگار به روی ابرایی

هر جا بشینی خدا رو می بینی / پس تو همینجا بمون

چشای گریون یه گوشه ایوون / چه دیدنی میشه زیر نم بارون

اینجا که زیباتر از بهشته / دسته به دسته میاد فرشته

خدا برای زائرای مشهد / ثواب کرببلا نوشته

بیا دعا کن آقا رو صدا کن / هرچی داری فدای کبوترا کن

چشای گریون یه گوشه ایوون / چه دیدنی میشه زیر نم بارون

کسی که مدیونه شاه خراسونه / حاجتی تو قلبش دیگه نمی مونه

غمی نداره که هواشو داره یه آقای مهربون

چشای گریون یه گوشه ایوون / چه دیدنی میشه زیر نم بارون

آهوی قلبم میاد دوباره / تو دام صیاد پناه میاره

نوازشش کن، ضمانتش کن / آخه به جز تو کسی نداره

خالیه دستم، گدای تو هستم / دل و به پنجره فولاد تو بستم

تو سایه قرآن با دعای سلطان / همیشه جاویده کشور ما ایران

با تو بوالله قلمرو و زهرا /  شده آب و خاکمون

چشای گریون یه گوشه ایوون / چه دیدنی میشه زیر نم بارون

بیا بارون و خبر کن تا از آسمون بباره / گلای رنگین کمون از ستاره تا ستاره

نگاه من پر میزنه تو اوج آسمون تو / به درد مردن میخوره زندگی بدون تو

حالا که اومدی از عرش خدا / پا گذاشتی توی آب و خاک ما

یه ایرانه و یه امام رضا

آسمون خودش رو هر روز تو نگاه تو می بینه

آفتاب که از نفس افتاد روی شونه هات می شینه

تو بارگاهت بی قرار تو این شب ولادتی

فرشته ها صف کشیدند برا غذای حضرتی

جای هیچ حرفی نداره به خدا /  فقط و فقط تویی گره گشا

یه ایرانه و یه امام رضا

پاییز و بهار تو قلبم یاد تو همیشه سبزه

یه دفعه خوابتو دیدن به یه عمر من می ارزه

ضریح تو بوسه زدم به روی دست مادرم

از اون به بعد هر نفسم اسم حسین رو می برم

دیگه با وجود این صحن و سرا /   ما داریم خدا رو شکر یه کربلا

یه ایرانه و یه امام رضا

به گوش دل ندا آمد، كه يار دلربا آمد

به درد ما دوا آمد، رضا آمد، رضا آمد

خدا داد آنچه را وعده،‌ بشد در ماه ذيقعده

كه آمد بهترين بنده، رضا آمد، رضا آمد

ببايد مفرشي از نور، ز تار گيسوان حور

كه آمد قبلة منظور، رضا آمد، رضا آمد

فروغ زهرة زهرا، ز «نجمه» تافت بر دنيا

كه خورشيد جهان آرا، رضا آمد، رضا آمد

زمين رفت و بهشت آمد، كه زيبا جاي زشت آمد

گل مينو سرشت آمد، رضا آمد، رضا آمد

چو عيسي مي‌كند احيا، چو موسي بايد بيضا

ز نسل حيدر و زهرا، رضا آمد، رضا آمد

به دانش، تالي حيدر، به عصمت، وارث مادر

ولايش عين پيغمبر، رضا آمد، رضا آمد

پناه انس و جان است اين، امام مهربان است اين

شفيع شيعيان است اين، رضا آمد، رضا آمد

دیوان حسان

همچون نسیم صبح و سحرگاه می‌رود

هر کس میان صحن حرم راه می‌رود

از هر چه غصه دارد و غم می‌شود ر‌ها

هر سائلی به خدمت این شاه می‌رود

وقتی فرشته‌های حرم بال می‌زنند

از سینه‌های شعله زده آه می‌رود

اینجا بهشت روی زمین فرشته هاست

از کوی تو فرشته به اکراه می‌رود

خورشید در طواف حرم، وه! چه دیدنیست

هر شب به پای بوسی آن ماه می‌رود

باب الجواد راه ورودی به قلب توست

حاجت رواست هرکه از این راه می‌رود

شاعر:فاطمه نالی زاده

من غبار صحن و سراتم / دونه ی اون کبوتراتم

اون ضریحت، حرم خداست / قبله ی ما، امام رضاست

اون که دریای، مهربونی هاست / آئینه ی نور، مادرش زهراست

افتخارم، دار و ندارم، همه کس و کارم، امام رضا

تک ستاره ام، باغ و بهارم، ماه شب تارم، امام رضا

یک دل از دار دنیا دارم، اونم به فدات

تا نفس داره سینه ام، می خونم به فدات

آخر از عشق تو میمیرم، جونم به فدات

افتخارم، دار و ندارم، همه کس و کارم، امام رضا

ما گداهای خونه زادیم / ما دخیل باب الجوادیم

ای که دل ها هلاک تو / سرزمینم خاک تو

ضامن آهو، جلوه ی قرآن / قبله ی هفتم، حضرت سلطان

چاره سازم، راز و نیازم، سلام نمازم، امام رضا

تار و پودم، بود و نبودم، همه ی وجودم، امام رضا

افتخارم، دار و ندارم، همه کس و کارم، امام رضا

توی قاموس عاشقا تو خیر العملی

سرنوشت دل من این عشق ازلی

خاک تو، خاک رهبرم آقا سید علی

افتخارم، دار و ندارم، همه کس و کارم، امام رضا

هر دعایی امشب قبوله / روی لبها اِذن دخوله

سایه و تاج سر منی / مرشد و رهبر منی

بین دریای صحن گوهرشاد / قلب من زیر دست و پا افتاد

روح طاعت، نوح عبادت، همه ی کرامت، امام رضا

استجابت، اذن شهادت، ولی ولایت، امام رضا

افتخارم، دار و ندارم، همه کس و کارم، امام رضا

عاشقت شد از ابتدا این قدر

دوست دارد تو را خدا این قدر

بغلِ کعبه هم به جان خودت

ما نگفتیم ربنا این قدر

بی سبب نیست شهرت آهو

آن قدر گریه کرد تا این قدر

حرمت می رسیم زود به زود

دل نبرده کسی ز ما این قدر

چقَدَر عاشق خودت شده ای

جلوی آینه نیا این قدر

کربلا رفتم و نجف رفتم

من ندیدم برو بیا این قدر

از خدا هم سرت شلوغ تر است

چه کسی داشته گدا این قدر

کرمت مایه خجالت ماست

کم نوشتم ولی چرا این قدر

مزد یک بار ما سه بار شماست

هیچ کس سر نزد به ما این قدر

وقت مردن بیا کنارم باش

ظرف ما را مکن طلا این قدر

کربلای مرا به تو دادند

پس اذیت نکن مرا این قدر

این که عاشق شما شده ایم

کار ما بود یا شما این قدر

علی اکبر لطیفیان